Nung Sumulat nito, siya ang dahilan kung bakit ako naging masaya kesa sa inaakala ko.

February 21, 2014 at 2:59am

"Sampung mga daliri nawala ang lima, 

hinanap ko, hinanap ko, nasayo pala.”

Parang ang sarap lang balikan at alalahanin nung mga panahong iniimagine mo pa lang kung paano hahawakan yung kamay nya. Kung saan at kailan mo ba unang gagawin. Kung ano ba ang magiging reaksyon nya, magagalit ba sya o matutuwa, maiilang ba o sisige na lang. Yun ung mga panahong iniimagine mo pa lang kinikilig ka na. Tapos dumating na sa punto na hindi mo na kinakaya. Kaya ayun, sumisimple ka na, kunwari hahatakin mo sya,magtatanong ka kung bakit siya nagkasugat sa daliri, aalalayan mo sya sa pagbaba sa jeep, makikipag-apir ka palagi, susukatin mo kuno kung gano ba mas malaki ung kamay nya kaysa sayo. Yung mga ganung pasimple ba?
Naaalala mo pa ba yung araw na yun? Ung unang beses mong nahawakan ung kamay ng pinakaunang taong minahal mo. Yung pakiramdam na kung pwede lang isama sa paguwi ung kabilang kamay nya kasi siguradong matatapos na naman yung oras na magkasama kayo. Yun yung mga panahong magkahalong mabigat at magaan ung nararamdaman mo. Magaan kasi sobrang saya mo at mabigat naman kasi nahihirapan ka nang habulin ung hininga mo. Siguro isa na yun sa pinakakakaiba at masayang araw na naramdaman mo sa buong buhay mo, yung pakiramdam na hawak mo ung mundo mo at yung taong iniikutan ng buhay mo.

For me, when we are to hold a hand of someone we really love, there’s something more than affection and sensuality. It is more of savoring the moment of having each other, of being together. It is more of digging on each others hearts to plant thousands of memories. It is more of flying to the moon and watch the stars circle around the both of you. More of appreciating how the universe led you to each other. It’s just simply about you and him. It’s funny how does this art of love makes us invulnerable from the outside yet very sensitive from the inside.Those hands that were meant to be joined together, hands enclosed with the zeal of love, passion and commitment. Those hands are your guard, your guide. Hands that will keep you together, to respect, care and to continue to hold on despite and in spite of all the ups and downs of life and love. Finally, what’s nice about of holding each others hand is the feeling of being loved back. And that the obscurity and uncertainty of being together has come to an end. You belong to each other. That is why you should have never let it go.

"I wish my phone would vibrate right now and your name comes up on the screen."

"I wish my phone would vibrate right now and your name comes up on the screen."

Pagbukas ko ng twitter. Yan yung linya na bumungad sa akin. Natatawa ako nung una kasi may isang tao ako iniisip habang nagscroll down ako.

Nung una, wala naman talagang ibang meaning e. Nung una, parang wala lang sayo ang lahat, nung una, kampante ka kasi kaibigan mo siya. Pero habang tumatagal, yung tipong palagi mo siya nakakatext, nakakachat o nakakausap. Biglang nagiiba ang timpla ng paligid. Yung tipong nasanay ka na. At ngayon, mukhang napakahirap na ng sitwasyon. Parehas niyo nararamdaman ang mga bagay na hindi dapat, at onti-onti nang umiiwas hanggang sa mawalan na ng communication,  mapapasabi ka nalang "I wish my phone would vibrate right now and your name comes up on the screen". Kahit sobrang labo na mangyari, hoping ka parin na mangyari yun. Pero ganon pa man, kahit tuluyan na siya mawala masaya parin ako at nakilala ko siya. Marami akong bagay na natutunan sa kanya. At napasaya niya ako kahit sa maikling panahon lang. Hinding hindi ko kakalimutan yung mga panahon na nakasama ko siya at nakilala.

HEAVEN

This place was so cool and amazing. 

Nung una kong punta dito. Sobrang broken ako at malungkot. Maraming katanungan sa sarili at hopeless. Pero nung pumunta ulit ako, sobrang saya na tila bang nakahinga ng maluwag.
Hindi ko maexplain ang totoo kong nararamdaman. Basta ang alam ko masaya ako at naging masaya ako. Gulo noh? Pero nakakatakot na. Ang simple lang talaga ng lahat. Parang ang saya ng paligid. Parang walang problema. Parang ang gaan gaan lang sa pakiramdam. Ang sarap mag muni-muni. Ang sarap tumahimik at makinig sa simoy ng hangin at pakiramdaman ang bawat haplos nito sa balat. 

Kayo ba? Naramdaman niyo na rin ba yung ganitong feeling? Kung hindi pa. Bakit hindi niyo subukan? Baka dito niyo mahanap yung hinahanap niyo. 
Ako, aminado na hindi ko pa talaga nahahanap. Pero ang alam ko nahanap ko pero sa maling panahon at oras.

My Special Friend

Masaya ako at may nakilala akong kaibigan na katulad niya. Blogger siya at sobrang nakakatuwa at nakakainspire lang din ginagawa niya lalo na yung mga blog niya. Natuwa ako sa sinabi niya sa akin, bakit hindi ko ipakita sa ibang tao o ishare yung mga thoughts ko? Walang makikinabang kung sa drafts lang napupunta lahat ng mga nararamdaman ko. Kaya ngayon, naging motivated ako ilahad at ishare sa iba yung mga gusto ko ishare. Maraming Salamat sa kanya kasi sobrang minotivate niya ako. Masaya ako at naging kaibigan ko siya! :)

Sayang hindi inaakala :)

Minsan sa buhay natin may mga tao tayong nakikilala, may mga tao tayong nakakasama, may mga tao tayong napagsasabihan ng mga hinanakit natin at may mga tao tayong nasasaktan at nakakasakit sa atin. Hindi naman "unfair" talaga ang buhay. Iniisip mo lang yan kasi siguro dahil nasaktan ka, o siguro dahil hindi mo lang talaga napapansin ang kahalagahan ng mga taong nasa paligid mo. Minsan hindi mo alam na napapasaya ka na niya pala pero ikaw wala lang sayo. Minsan naman hindi mo alam na napapasaya mo siya pero wala ka lang sa kanya. Ang gulo noh?! Pero minsan matuto tayong pahalagahan yung mga taong nasa paligid natin kahit siya pa yung naging dahilan kung bakit ka naging malungkot o hindi naman kung bakit ka naging masaya. Masaya ang buhay! Depende yan kung paano mo mailalarawan yung saya na nararamdaman mo, yung saya na kasama mo siya. :)


"Happiness is always a choice."

Happiness v.s Joy

Alam ko lahat tayo nakakaramdam ng saya. Pero may sayang masakit, may sayang nakakaiyak, may sayang basta ramdam mo na masaya ka lang. Weird noh! Oo, ganon talaga ang nararamdaman natin. Kasi minsan depende yun sa sitwasyon. Depende sa mga taong nakakasama natin. Depende kung paano natin hinahawakan yung mga bagay na nagpapasaya sa atin. Pero alam niyo ba na magkaiba ang Happiness sa Joy? Minsan kasi naipagiisa na natin yung kahulugan. Ang Happiness kasi yun yung Masaya ka ngayon, pero pag sa susunod na araw wala na. Ramdam mo na ulit yung lungkot at tila bang may hinahanap ka at iyon ay tinatawag na "Temporary Feelings". Pero ang Joy, yun yung masaya ka ngayon. At kapag inaalala mo at binabalikan mo yung mga pangyayari na naging masaya ka. Ramdam na ramdam mo yung saya na talaga bang gumuguhit pa sa puso mo na kahit sobrang tagal nang lumipas. Ayon naman ang "Permanent Feelings" na nakabaon sa puso mo  <3

Kaya ikaw, makinig ka sa puso mo. Pakinggan mo yung bawat pintig nito. Ingatan mo ang puso :)

"You will never experience Joy if your heart is broken."